De strijd tegen het systeem

Na het oplopen van hersenletsel maakte Wiebe een levensbreuk mee. Dit werd mede veroorzaakt door ‘het systeem’: deskundigen stelden keer op keer foute diagnoses en miskenden de algehele problematiek van onzichtbaar en Niet Aangeboren Hersenletsel.

Op het dieptepunt van zijn leed leerde Wiebe professor Henk Manschot kennen. Hij inspireerde Wiebe voor de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht. Na een kennismaking met deze universiteit schreef hij zich in. Deze studie leverde hem een nieuwe levensvisie en nieuw perspectief op, maar leidde ook tot een hartstochtelijke strijd tegen ‘het systeem’.

Zijn stage bestond uit een lange periode van participerende observaties, met medewerking van vijf lotgenoten met Niet Aangeboren Hersenletsel. Vanuit deze ervaringen ontstond de drang om te gaan schrijven.